Powiedzieli...

Bohaterka pani najnowszej powieści czyta ambitną literaturę i wydaje się bardzo dorosła, ale kiedy chce się przeciwstawić ojcu i pokazać mu, jak się naprawdę czuje, nie potrafi. Dlaczego? Marta ma kompleks grzecznej dziewczynki. To chyba dość typowe w naszym świecie. Dziewczynkom zawsze się mówi, że muszą się ładnie zachowywać, być delikatne, grzeczne, łagodne. Nie mówić brzydkich słów. Nie złościć się. Złość piękności szkodzi. Muszą pielęgnować w sobie cnoty dziecka. Kobietom nie pozwala się dorosnąć. Znam kobiety, którym ten przesąd łamie karierę - nie są w stanie zachować się tak twardo jak mężczyźni, bo musiałyby przestać być urocze. Moja bohaterka w końcu przechodzi jednak przemianę i staje się twarda. Poza tym Marta z powodu swojej osobistej historii weszła w rolę skrzywdzonej dziewczynki. Pierwszym etapem dojrzewania będzie więc dla niej pokazanie samej sobie i innym, że też potrafi krzywdzić. Myślę, że takie przemiany i okrutne zabawy są charakterystyczne dla okresu dojrzewania.

Główną bohaterką „Trylogii Magistrów” jest Kamala, młoda kobieta walcząca o swoje prawa w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Obraz tego świata nawiązuje jakoś do twoich przekonań?

Marcin Baniak: Jest pani nie tylko pisarką, ale także aktorką. Która z osób, z którymi pani współpracowała na planie filmowym, była najważniejsza – Stanley Kubrick, Max von Sydow, Laurence Olivier?

W listopadzie tego roku nakładem Wydawnictwa Jaguar ukazała się powieść „Nevermore. Kruk” autorstwa amerykańskiej debiutantki Kelly Creagh. Po wywiadzie z pisarką przyszła pora na wywiad z bohaterami książki – niepoprawną Isobel (szkolną czirliderką) oraz jeszcze bardziej niepoprawnym Varenem, złośliwym i podobno niepopularnym gotem. Nadmieńmy, że jak na osobę niepopularną, Varen cieszy się wyjątkowym uznaniem czytelniczek... Oddajemy głos bohaterom zdybanym w pewnej Bardzo Dziwnej Knajpie podczas pracy nad pamiętnym projektem o Edgarze Allanie Poem.

Skąd wziął się pomysł napisania „Pomiędzy światami”? Moi rodzice mieli żaglówkę, na której jako dorastająca dziewczynka spędzałam większość czasu podczas wakacji. Kiedy miałam 16 lat, mój starszy brat urządził tam ze znajomymi imprezę. Nie było mnie na niej, zostałam w domu z mamą. Tata był w mieście, więc spałam w łóżku rodziców.

Dom Kalifa to pasjonująca, zabawna i mrożąca krew w żyłach opowieść o odwadze, walce z przeciwnościami i drodze do szczęścia. O tym jak bardzo była ona wyboista i ile zajęła czasu opowiada autor książki Tahir Shah, angielski pisarz, podróżnik i filmowiec.

Toskania Toskańczyków i Toskania turystów, względnie tych, którzy chcą się tu osiedlić. Czy są dwie Toskanie? Jest ich nawet więcej niż dwie. Tak jak są różne oblicza Krakowa, Nowego Jorku czy Paryża. Lavinia [główna bohaterka książki, znana z niechętnego wręcz ksenofobicznego stosunku wobec cudzoziemców – przyp. MB] jest bardzo radykalna gdy mówi o ekspatriantach, którzy zasiedlają „jej” Toskanię: „zostało jeszcze paru Toskańczyków, którzy mocno trzymają się swoich związków z przeszłością.