O nie-premierach słów kilka

W zakresie kryminałów jestem okropnie wybredna. Taki gatunek w końcu do czegoś zobowiązuje. Przy ogromnej ilości kryminałów jakie mamy na rynku nie wypada dzisiaj już wyłącznie kogoś zabić a potem przeprowadzać śledztwo. Wypada zrobić to tak abyśmy od książki nie odchodzili a jeśli już życie codzienne nas do tego zmusi, to abyśmy nie przestali o niej myśleć. Różne rzeczy lubi człowiek ale ja jedno zagwarantuję: jeśli już weźmiemy do ręki Chirurga, książka zadowoli nawet najbardziej wybrednych. I bardzo ciężko będzie ją odłożyć.

Tess Gerritsen jest jakoś w Polsce niedoceniona. Kolejne książki przechodzą w Polsce bez echa i jakiejkolwiek medialnej reklamy. W rezultacie sama autorka nie cieszy się w naszym kraju specjalną popularnością. A szkoda, bo z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że to jedna z najlepszych i najciekawszych autorek kryminałów ostatnich lat.

Harlan Coben odkrył uniwersalną receptę na pisanie bardzo później popularnych kryminałów. Weź bohatera, przeprowadź go przez życiowe zawirowania. Jeśli możesz, dodaj jakąś tragedię i koniecznie tajemnicę z przeszłości. Opisz wszystko sprawnie, lekkim i zrozumiałym stylem. To tyle. Potem już tylko siedź i czerp zyski z milionów sprzedanych egzemplarzy. Ta właśnie recepta sprawdziła się w fenomenalnym Nie mów nikomu i ta sama sprawdza się idealnie w Ostatnim Szczególe.

Jeffrey Deaver to chyba dzisiaj jeden z najbardziej płodnych pisarzy. Kolejne książki wychodzą na rynek i zdobywają rzesze wielbicieli. Tak będzie na pewno z Dwunastą Kartą chociaż to zdecydowanie nie najlepsza z książek autora.