O tym co napisano...

Kto czytał chociaż jedną książką Gillian Flynn wie doskonale, że są trudne. Chociaż to doskonałe kryminały, świetne powieści społeczne, Flynn okrasza je dodatkowymi elementami dramatu, który nałożony na wszystko może męczyć. I czasami porusza tak, że trudno dobrnąć do końca. Chociaż bez wątpienia warto.

Kontynuacja powieści „Dom na skraju”. Jeśli pokochaliście bohaterów z tamtej książki, na pewno polubicie też tą. Bo jest za co.

Prawdziwa historia a jednocześnie pasjonująca książka, thriller, powieść sensacyjna, obyczajowa. Książka dla każdego, kto ceni sobie dobrą, emocjonującą lekturę.

Sentymentalna powieść o kobietach i dla kobiet. To trochę pamiętnik, trochę relacja z życia zwyczajnych, ale całkowicie niezwykłych kobiet.

Paweł Mossakowski był mi znany przede wszystkim z tekstów o filmie w jednym z ogólnopolskich dzienników. Z sympatii do jego tekstów sięgnęłam też po książkę. I z zachwytem stawiam ją na półce moich ulubionych powieści.

„Czytam chyba kryminał” mówiłam swoim najbliższym, kiedy pytali dlaczego nie mogę oderwać się od książki. Dlaczego chyba? Od samego początku wiadomo, że ktoś z bohaterów stracił życie. Ale w jakich okolicznościach i dlaczego dowiadujemy się dopiero na samym końcu.

Doświadczenia życiowe Lee Hyeon-seo mogłyby stanowić podstawę na dobry film. Ba, może nawet na serial! W wieku 35 lat kobieta była już ofiarą reżimu, uciekinierką, nielegalną imigrantką i legalnym uchodźcą. Jej determinacja i siła sprawiła, że dzisiaj żyje wolno. I opowiada całemu światu o swoich przeżyciach.