Bohaterka tej pasjonującej biografii, Anais Nin, jest znana przede wszystkim jako autorka dzienników – liczących kilkadziesiąt tysięcy stron i obejmujących sześćdziesiąt lat jej barwnego życia – oraz bohaterka erotycznych skandali, jak równoległy romans z Henrym Millerem i jego żoną June, romans z psychoanalitykiem Otto Rankiem, czy romans z ojcem.
Pierwsza od niemal trzydziestu lat tak obszerna prezentacja twórczości, która przyniosła autorowi miano skandalisty, pornografa, krzywdziciela narodowej kultury, a nawet „apostoła zboczeń” i „fanatyka ludożerstwa”. Choć przez dziesięciolecia poezja Jasieńskiego straciła wiele ze swej wywrotowej mocy, wciąż pozostaje oryginalną i wartościową propozycją literacką.
Napisany przystępnym językiem poradnik, w którym szczegółowo scharakteryzowano poszczególne środki odurzające i ich działanie. To także opis procesu uzależniania się oraz związanych z nim objawów i konsekwencji – procesu, który Wojciech Wanat zna z własnego doświadczenia.
„Dla kogo jest ta książka? Bardziej dla nastolatków czy też dla rodziców? Coś interesującego znajdą tu dla siebie opiekunowie także kilkuletnich dzieci, nauczyciele, policjanci, właściwie wszyscy kontaktujący się z młodzieżą.
Parę bohaterów tej minipowieści – Ornellię, młodą włoską nauczycielkę, która odniosła sukces literacki (w czym znajduje odbicie sukces autora Pierwszego łyku piwa), i Antoine’a, francuskiego historyka – połączyła sztuka. Początkowo był to obraz wyklętego przez rodzinę dziadka Ornelli, znaleziony na paryskim targu starzyzną. Później, gdy akcja powieści przeniesie się do Wenecji, będzie to słynny fresk Tiepolo Il Mondo nuovo. W centralnym miejscu fresku bohaterowie odkrywają… bańkę mydlaną, zawieszoną na końcu tyczki trzymanej przez jedną z postaci.
W swojej nowej książce Philippe Delerm zaprasza nas do świata jednocześnie wyrafinowanych i prostych rozkoszy życia, które umie portretować jak mało kto. Tym razem przyświeca mu motto z Marcela Prousta: „Potrawy się czyta, a książki się jada”. Nie bez powodu – Delerm z wyczuciem i pasją tropi tajemnicze związki jedzenia i literatury, jak choćby anoreksja Prousta pracującego nad cyklem W poszukiwaniu straconego czasu czy zadziwiający, złożony z samych powieści jadłospis Juliette, bohaterki Domu Klaudyny Colette.
Na rynku wydawniczym pojawiło się właśnie kolejne wydanie przewodnika Wydawnictwa Bezdroża – tym razem dotyczące Bułgarii. W nowej, zaktualizowanej wersji, układ treści został udoskonalony, a podział na regiony w pełni oddaje historyczno-geograficzne uwarunkowania kraju. Czytelnik znajdzie w nim wszystkie niezbędne informacje, aby swobodnie poruszać się po kraju i dotrzeć do jego najbardziej urokliwych zakątków.
Nowa powieść Davida Foenkinosa, popularnego francuskiego pisarza młodego pokolenia. Bohaterem Potencjału… jest Hektor, kolekcjoner wszystkiego: mieszadełek do drinków, patyczków do przekąsek, chorwackich przysłów, kinder niespodzianek, wróżb z chińskich ciasteczek, termometrów, króliczych łapek... W pewnym momencie swego życia Hektor poznaje Brigitte – zakochuje się w niej i sądzi, że miłość uleczy go z manii.
Maria Janion, inspirowana krytyką feministyczną, układa własną historię kobiet. Pośród jej bohaterek znajdują się kobiety rzeczywiście istniejące oraz kobiety-symbole, obecne w tekstach kultury i zbiorowej wyobraźni, m.in. Maria Komornicka, Lenora, Marianna, Grażyna, Elisabeth Badinter, Izabela Filipiak czy Nicole Müller. W każdym przypadku są to postaci wyraziste, stanowiące istotne punkty odniesienia.
Jaka była przyczyna śmierci Edgara Allana Poe: alkohol, narkotyki, choroba naturalna? Dlaczego w momencie, gdy znaleziono go nieprzytomnego w tawernie w Baltimore, miał na sobie cudze ubranie? Co robił w tym mieście, skoro oczekiwano nań w Filadelfii? Kim był tajemniczy Reynolds, którego nazwisko pogrążony w malignie Poe tak uparcie powtarzał?
Uwaga. Nowa seria przewodników Petit Fute, na którą składają się nowoczesne opracowania przeznaczone dla turystów wymagających, którzy potrzebują obszernego, a zarazem przystępnego źródła informacji. W przejrzystym układzie wyróżniają się dane praktyczne, notki kulturowe, propozycje wycieczek oraz porady dotyczące przygotowań do podróży.
Społeczeństwo informacyjne to pojęcie kluczowe do zrozumienia współczesnej cywilizacji wykorzystującej powszechnie technologie informacyjne. Eksplozja internetu zmieniła wszystko: relacje między ludźmi, sposób uprawiania polityki, działanie firm i mechanizmy osiągania sukcesu. Książka jest pracą zbiorową teoretyków i praktyków, opisujących i współtworzących fenomen społeczeństwa informacyjnego.
Bohaterka tej pasjonującej biografii, Anais Nin, jest znana przede wszystkim jako autorka dzienników – liczących kilkadziesiąt tysięcy stron i obejmujących sześćdziesiąt lat jej barwnego życia, oraz bohaterka erotycznych skandali – jak równoległy romans z Henrym Millerem i jego żoną June, romans z psychoanalitykiem Otto Rankiem, czy romans z ojcem. W latach 20., aby wyzwolić się od amerykańskiego purytanizmu ograniczającego ją jako kobietę i jako pisarkę, Anais wyjechała do Paryża, gdzie odnalazła się w środowisku bohemy Lewego Brzegu, tworząc tam swoją legendę.
W swojej najnowszej książce Jean Baudrillard śledzi historię potajemnego spisku, jaki zawiązuje się w zaciszu galerii, muzeów i kolejnych wystaw. Denuncjuje, oskarża i skazuje bez procesu współczesną sztukę, która – przeżywszy własną śmierć – niczym zombi przetrawia w nieskończoność swoje resztki. Czy uzurpując sobie prawo do wkroczenia w domenę sztuki, prezentując – skądinąd znakomite – fotografie własnego autorstwa w najszacowniejszych galeriach, Baudrillard przypieczętowuje jej kres? A może rzuca sztuce wyzwanie jako ostatni, któremu jej los nie jest obojętny?
Akcja powieści toczy się w niedalekiej przyszłości, w Afryce. David Kanchelli, uznany dyplomata w służbie „Unii”, powraca z misji na terytorium „Ligi” jako człowiek zbuntowany przeciwko politycznemu kierownictwu swego kraju. Czeka go proces o zdradę stanu. Jego brat Efraim, jako prezydent Unii, bez trudu mógłby go ułaskawić. Na podjęcie decyzji ma jedną noc. Ważąc racje, studiuje akta procesowe i dzienniki podróży Davida.
Cywil w Berlinie to zbiór fascynujących reportaży z Trzeciej Rzeszy. Antoni hrabia Sobański, specjalny wysłannik „Wiadomości Literackich”, po zwycięstwie wyborczym nazistów jeździł do Niemiec kilkakrotnie, by na miejscu przekonać się, jak narodowy socjalizm zmienia życie Niemców. Do roli tej przygotowany był znakomicie – świetnie znał kraj, jego język, kulturę i mieszkańców, z którymi łączyły go więzy przyjaźni. Jego relacje z Berlina i Norymbergi uderzają nowoczesnością ujęcia i błyskotliwością obserwacji.
przełożył Jerzy Łoziński, oprawa broszurowa, stron ok. 300, format C, ISBN 83-08-03885-9,
Wydawnictwo Literackie, czerwiec 2006.
W zasadzie nic wielkiego nie dzieje się w moich książkach. Tworzę po prostu postacie podobne osobom, które je czytają. Nick Hornby
Unikalna, bo ułożona przez samego Borgesa antologia jego ulubionych prac, w skład której wchodzą opowiadania, proza poetycka, eseje oraz wiersze. Miast chronologii zbiorem rządzi ukryty porządek „sympatii i różnic”, gdyż pomieszczone w nim utwory „rozmawiają” ze sobą, odbijając się jedne w drugich jak w lustrze.
Do widzenia gawrony to pierwsza książka poetycka Jarosława Marka Rymkiewicza od czasu nagrodzonego Nike tomu Zachód słońca w Milanówku (Sic! 2002). Jedno z najważniejszych wydarzeń kulturalnych roku. Wybitny polski poeta odsłania przed czytelnikami kolejne metafizyczne tajemnice swojego słynnego już milanowskiego ogrodu, snuje rozważania o rzeczach ostatecznych, istnieniu i przemijaniu. Po mistrzowsku, w poruszający sposób łączy w swoich utworach czułość i grozę.
Seks i polityka przenikały się już od zarania naszej cywilizacji. Naukowcy dawno temu zauważyli, że chęć uczestniczenia w polityce deklarują przede wszystkim osobniki, u których występują znaczne odchylenia od normy seksualnej i emocjonalnej. Badania przeprowadzone na reprezentatywnej grupie posłów, senatorów i wysokich urzędników państwowych wykazały, że bardzo często dążenie do władzy wynika paradoksalnie z całkowicie sprzecznych przesłanek. Ich analiza pozwala wyodrębnić dwie podstawowe grupy z populacji.
„Mity i symbole to krew, która odżywia ciało społeczeństwa” – pisze we Wprowadzeniu do Krytycznego słownika mitów i symboli nazizmu Rafael Argullol. Dla Hiszpanów, podobnie jak dla Polaków, nazizm to przede wszystkim bitwy, egzekucje i obozy. Jednak Rosa Sala Rose uważa, że okropności wojny to zaledwie „czubek krwawej góry lodowej”, sięga więc do korzeni – do ludzkiego umysłu, którego monstrualną działalność utrwalają mity i symbole nazizmu. Korzystając ze swej imponującej erudycji, autorka przeprowadza bezlitosną „sekcję zwłok” zbrodniczej ideologii, obnażając jej intelektualne ubóstwo, czasem – mimo całej grozy – graniczące ze śmiesznością. Jej celem jest pozbawienie nazizmu nadprzyrodzonej aury i trującego uroku, jakim emanują rzeczy zakazane.
poleca:
