
Dlaczego szwedzki wymiar sprawiedliwości jest pobłażliwy dla zbrodniarza wojennego, ale nie zna litości dla jego ofiary? Dlaczego polski hydraulik na plakatach związków zawodowych wygląda jak prostytutka? Jak to się stało, że po czterech latach japońskiej niewoli szwedzcy marynarze z okrętu M/S Ningpo zamiast otrzymać ordery, trafili do aresztu za niepłacenie podatków? Czy to nie dziwne, że policjanci z miasteczka Borlänge już jesienią wiedzieli, że zaniemogą w zimie?

5.02.2008 r. otworzyło swe podwoje pierwsze na świecie wirtulane muzeum poświęcone pisarzowi, czyli Helli S. Haasse, należącej do grupy najwybitniejszych pisarzy holenderskich. Stworzenie tego muzeum było prezentem z okazji jej 90 urodzin, które pisarka obchodzi 2 lutego. Adres muzeum: www.hellahaassemuseum.nl

19 lutego br. ukaże się książka Kastusiowy pamiętnik. Jest to zbiór 12 historii białoruskich studentów Programu im. Konstantego Kalinowskiego, którzy z przyczyn politycznych zostali pozbawieni możliwości studiowania w swoim kraju i podjęli naukę na uczelniach wyższych w Polsce. Autorkami pozycji, napisanej po polsku i białorusku, są studentki Ludmiła Asipienka i Katarzyna Kwiatkowska. Poznały się w Mińsku, gdzie Katarzyna współpracowała – jako wolontariusz programu europejskiego – z białoruskimi niezależnymi organizacjami pozarządowymi.

Ostatnie chwile naszej planety. Ostatni ludzie – krwiożercze bestie. Ostatnie ślady naszej cywilizacji – puszka coca-coli i strzępy starych gazet. Piekło apokalipsy spełnionej w uhonorowanej Nagrodą Pulitzera powieści Cormaca McCarthy’ego. Tę książkę czyta się ze ściśniętym gardłem i pełnym przerażenia zachwytem. W przyszłości, która może zdarzyć się jutro lub za tysiąc lat, nastąpił straszliwy kataklizm, który zniszczył naszą cywilizację i większość życia na Ziemi. Wszędzie zgliszcza i ciemność. Kamienie pękają od mrozu. Ani jednego ptaka, ani jednego zwierzęcia, gdzieniegdzie tylko bandy zdziczałych kanibali.

Uprzejmie informujemy, że nastąpiła zmiana premiery książki Moje życie nielegalne księdza Tadeusza Isakowicza–Zaleskiego. Książka ukaże się we wszystkich księgarniach w Polsce już 22 lutego. Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski, autor Księży wobec bezpieki, tym razem opowiada o swoim życiu. O życiu prawdziwie „nielegalnym” i zawsze wymykającym się utartym schematom.

Za kilka dni ukaże się Moralny nieład, najnowsze dzieło Margaret Atwood. Ta najbardziej znana i ceniona na świecie pisarka kanadyjska ma na swoim koncie kilkanaście powieści, tomów poezji, kilka zbiorów opowiadań, a także kilka pozycji z dziedziny literatury faktu. W ciągu swojej kariery Margaret Atwood zgromadziła kilkadziesiąt nagród literackich, w tym tak prestiżowe jak Nagroda Bookera czy Orange Prize.

Książka pozwala zrozumieć zjawisko terroryzmu. Krzysztof Liedel i Paulina Piasecka podkreślają, że nie jesteśmy wobec niego bezbronni i opisują postawy prawidłowych reakcji i zachowań w sytuacjach zagrożenia terrorystycznego. Wskazują również jak zadbać o bezpieczeństwo własne, bliskich osób oraz pracowników firmy. W swojej publikacji zebrali wiedzę opartą zarówno na własnych doświadczeniach zawodowych (z okresu pracy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji), jak i doświadczeniach innych państw, takich jak chociażby USA czy Wielka Brytania.

W amerykańskiej literaturze czarnego kryminału Był Chandler i Hammett, a my mamy Krajewskiego. Myślę, że przynajmniej w tej dziedzinie, dzięki Markowi Krajewskiemu Polska jest w czołówce.

Arthur Conan Doyle był szkockim pisarzem. Należał do loży masońskiej, a także zajmował się czynnie propagowaniem spirytyzmu. Najbardziej znany jest jako twórca postaci genialnego detektywa Sherlocka Holmesa.

Agata Christie była najsławniejszą i najczęściej publikowaną autorką kryminałów. Należała do literackiego Klubu Detektywów zrzeszającego pisarzy uprawiających ten gatunek. Napisała również kilka książek o tematyce obyczajowej.

Herbert, w swoich książkach science-fiction, łączył wiele zagadnień z pogranicza filozofii, teologii, ekologii a nawet ekonomi. Starał się znaleźć odpowiedź na pytanie o prawdziwą naturę człowieka, o jego motywację i zachowania w odmiennych sytuacjach.

Myśl Satrtra wbrew pozorom nie należy do łatwych w percepcji. Zawiera wiele zawiłości, o których złośliwi twierdzili, iż nawet sam autor się w nich gubił. Przez długie lata pisarz był zwolennikiem marksizmu, który usiłował syntetycznie połączyć z ateistycznym egzystencjalizmem jaki sam repreznetował.

Wraz z wybuchem II wojny światowej beztroskie dzieciństwo Maćka dramatycznie dobiega końca. Chłopiec jest polskim Żydem i wkrótce jego rodzina pada ofiarą hitlerowskiego terroru. Rozpoczyna się koszmar nieustannej ucieczki, ciągły strach i szukanie nowych kryjówek. Przez całą wojnę Maciek i jego ciotka Tania trzymają się razem, za pomocą różnych wybiegów próbując omijać śmiertelne niebezpieczeństwa, lecz ich „wojenne kłamstwa” w każdej chwili mogą wyjść na jaw...

Na nowojorskiej giełdzie pada strzał. Jeden z maklerów, George Sedbauer, ginie z ręki człowieka, którego wprowadził na parkiet. Na domiar złego okazuje się, że morderca oprócz pistoletu miał przy sobie bombę, zatem niewykluczone, że był członkiem siatki terrorystycznej. Wkrótce potem Lyle Wynant, jeden ze świadków tamtego dramatycznego wydarzenia, dostrzega w mieszkaniu atrakcyjnej Rosemary Moore jej zdjęcie w towarzystwie Sedbauera oraz niejakiego Vilara – człowieka, który go zastrzelił.

Kolejne spotkanie ze śledczym Putilinem, znanym już czytelnikom z Kostiumu Arlekina i Domu schadzek. Tym razem słynny policjant musi rozwikłać zagadkę śmierci (zabójstwa? samobójstwa?) pośledniego petersburskiego literata Kamieńskiego, który pod własnym nazwiskiem bez powodzenia próbuje tworzyć ambitne i ważne dzieła, a pod pseudonimem pisze marne kryminalne książczyny. Czemu zginął – lub sam się zabił – Kamieński? Jakie znaczenie ma to, że prototypem bohatera jego kryminałów jest właśnie śledczy Putilin? Jaki związek ma jego śmierć z zabójstwem przebywającego w Petersburgu mongolskiego księcia, który sprzedał duszę diabłu?

Książka Tadeusza Bartosia o Janie Pawle II, opatrzona podtytułem „analiza krytyczna”, znacząco różni się od dotychczas wydawanych w Polsce pozycji poświęconych zmarłemu w 2005 roku papieżowi. Autor – znany teolog, publicysta i były dominikanin – nie rysuje bowiem kolejnej laurki, lecz przygląda się postaci i poglądom Jana Pawła II z krytycznym namysłem.

Ksiądz Zaleski, autor Księży wobec bezpieki, tym razem opowiada o swoim życiu. O życiu prawdziwie „nielegalnym” i zawsze wymykającym się utartym schematom. Ksiądz zawsze coś robił „nie tak”, wykraczał poza ramy wyznaczone mu przez innych i angażował się w działania bez formalnej zgody przełożonych. Pisarz, poeta, prezes fundacji tym razem opowiada o sobie. O kresowych, polsko-ormiańskich korzeniach, o powołaniu i pobycie w seminarium, o współpracy z opozycją antykomunistyczną i dwukrotnym pobiciu przez „nieznanych sprawców”.

Przekład Wojciech Chudoba, Katarzyna Tubylewicz, Anna Topczewska, Jan Rost. Dlaczego szwedzki wymiar sprawiedliwości jest pobłażliwy dla zbrodniarza wojennego, ale nie zna litości dla jego ofiary? Jak wytłumaczyć, że polski hydraulik na plakatach związków zawodowych wyglada jak prostytutka? Jak to się stało, że po czterech latach japońskiej niewoli szwedzcy marynarze z okrętu M/S Ningpo zamiast otrzymać ordery, trafili do aresztu za niepłacenie podatków? Czy to nie dziwne, że policjanci z miasteczka Borlänge już jesienią wiedzieli, że zaniemogą w zimie?

Z przyjemnością zapraszamy do udziału w imprezach organizowanych w Światowym Dniu Kota. Główne obchody Światowego Dnia Kota 2008 w Polsce odbędą się 17 lutego w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Organizatorami imprezy są, Polska Federacja Felinologiczna „Felis Polonia, Urząd Miasta Stołecznego Warszawy i miesięcznik KOT.

Nakładem wydawnictwa Jirafa Roja ukazała się antologia opowiadań punkowych – głos buntu – ”Punks not dead” Utwory zamieszczone w antologii to pokłosie trwającego w 2007 roku konkursu na opowiadanie, którego akcja rozgrywa się w punkowej scenerii. „Punks not dead” to zbiór opowiadań autorów o zróżnicowanym dorobku, niejednokrotnie debiutantów. Zróżnicowany jest też ich poziom artystyczny. Łączy je bunt, odrzucenie tego, co nazywamy społecznym porządkiem.