Frank Michalski, młody Kolumbijczyk żyjący w USA, człowiek interesów, pasjonat globalizacji i pewny siebie yuppie leci do Pekinu prowadzić szkolenia z kultury biznesu dla liderów chińskich przedsiębiorstw. Znacznie starszy od niego Cornelius Bordewich, pisarz i dziennikarz, ma zamiar zbierać materiały do publikacji filozoficznej. Mimo odmiennych poglądów zawiązuje się miedzy nimi nic sympatii.
Historia życia i śmierci byłej minister budownictwa, posłanki, jednej z najważniejszych postaci lewicy. Autorzy przedstawiają kulisy wydarzeń, które poprzedziły dramatyczny poranek, kiedy według oficjalnych komunikatów odebrała sobie życie. Ujawniają okoliczności towarzyszące jej ostatnim godzinom. Przyglądają się tajemnicom śledztwa, które wówczas wszczęto. Wcześniej prowadzono je przeciwko Blidzie, potem także w jej sprawie, ale jako ofiary.
Przykro mi, ale nie spotkało mnie nic szczególnego… Jestem tylko dziewczyną, która zapomniała spojrzeć w obie strony, zanim przeszła na drugą stronę ulicy. W tej zachwycającej powieści śmierć jest początkiem zwiastującym ponowne narodziny. Po tym, jak Liz ginie w wypadku, którego sprawca ucieka, jej „życie” nabiera niespodziewanego kształtu. Na krótko przed szesnastymi urodzinami dziewczynka uświadamia sobie, że już nigdy nie wyjdzie za mąż, nie będzie mieć dzieci i być może w nikim się nie zakocha.
Różnorodność kulturowa ludzkiego świata, choć trudna do całkowitego ogarnięcia, jest imponująca. Języki, ubiory, budowle, obyczaje, kulinaria, sztuki, religie - były, a często nadal są, bardzo zróżnicowane. Różnice te kiedyś przejawiały się w izolacji od siebie, by w miarę wzrostu dyfuzji kulturowej i ruchliwości społecznej tworzyć wzajemne powiązania i przeradzać się w różne postacie wielokulturowości.
Kolejna książka z serii "Ocalić od zapomnienia" poświęcona jest tradycjom polskiego stołu i spiżarni. Znajdziemy w niej charakterystykę tradycyjnych polskich produktów spożywczych, tzn. takich, które mają wielopokoleniowa historie i niekiedy są jeszcze wytwarzane na małą skalę w gospodarstwach domowych lub niewielkich zakładach wytwórczych.
Rok w Poziomce to nowa książka Katarzyny Michalak, znanej czytelnikom z głośnej trylogii, rozchwytywanej przez czytelniczki: Poczekajki, Zachcianka i Zmyślonej oraz Gry o Ferrin. Poznamy historię Ewy – trzydziestokilkuletniej kobiety po przejściach, która zakochuje się domu znalezionym w podwarszawskiej miejscowości.
Kolejna część cyklu z Lincolnem Rhyme i Amelią Sachs w rolach głównych! Nowy Jork drży ze strachu przed falą zamachów. Ich sprawca dysponuje potężną bronią, niewidzialną i wszechobecną – miejską siecią energetyczną. Potrafi manipulować przesyłem energii, wywołując łuk elektryczny o sile stapiającej stal, a przełączając kilka przewodów w instalacji budynku, potrafi zmienić w śmiertelną pułapkę klamkę u drzwi, metalową poręcz i windę.
Rok po wydaniu „Proroctwa sióstr” nakładem Wydawnictwa Telbit ukazuje się kontynuacja książki, na którą czekało wielu polskich czytelników. To powieść stylizowana na XIX-wieczny thriller, literatura w rzadkim stylu gothic romance, charakteryzującym się m. in. misternie budowanym napięciem, mroczną atmosferą i pierwszoosobową narracją. W USA mówi się o ekranizacji trylogii.
Wraz z Marleną de Blasi przemierzamy osiem regionów południowych Włoch, próbując rozwiązać zagadkę przedziwnego związku między geografią a gastronomią. Zwiedzamy wielkie metropolie, prowincjonalne miasteczka, a także zakątki zupełnie nieznane turystom.
Książka "Ziarna bogactwa" opowiada, w jaki sposób kilka roślin pomogło wielu ludziom i narodom zdobyć ogromne pieniądze. Kto wie, jak skończyłyby się amerykańskie dążenia do niepodległości, gdyby nie drewno opałowe? Czy pamiętamy, że w rewolucji przemysłowej XIX wieku jednym z ważniejszych rewolucjonistów był kauczuk, bez którego nie można by robić uszczelek ani opon?
"Musiało upłynąć wiele lat, by Max zdołał wreszcie zapomnieć owe letnie dni, podczas których odkrył, niemal przypadkiem, istnienie magii". Rodzina Carverów (trójka dzieci, Max, Alicja, Irina, i ich rodzice) przeprowadza się w roku 1943 do małej osady rybackiej, na wybrzeżu Atlantyku, by zamieszkać w domu, który niegdyś należał do rodziny Fleishmanów.
Polski przekład 1Q84 autorstwa Anny Zielińskiej-Elliott jest CZWARTYM NA ŚWIECIE (po koreańskim, chińskim i niderlandzkim) tłumaczeniem najnowszej powieści Harukiego Murakamiego. - tytuł nawiązuje do "1984" George'a Orwella; po japońsku wyraz "dziewięć" wymawia się jak angielskie Q, a q nawiązuje do słowa "question" - pytanie.
Książka jest zbiorem esejów podróżnych opowiadających o włoskim Południu. O Apulii głównie, z niewielkim wypadem do sąsiedniej Basilicaty. To wciąż prawdziwa terra incognita dla tych wszystkich, którzy ulegli niegdyś włoskiej chorobie. Wbrew pokutującym przekonaniom, tam też mieszkają ludzie, jest nawet parę interesujących kamieni, a rzeczywistość układa się w zaskakujące wzory. Autor robi wiele, by tę tezę usprawiedliwić.
"Kocham życie do szaleństwa", pisze Claude Lanzmann w swojej autobiografii Zając z Patagonii. Tę miłość widać na każdej stronie książki. Niezrównana inteligencja Lanzmanna, jego ciekawość i temperament poszukiwacza przygód sprawiają, że Zająca czyta się z zapartym tchem. Bo Lanzmann przeżył i widział dużo. Jako członek ruchu oporu w czasie drugiej wojny światowej, a później gorący orędownik niepodległości Algierii.
Trzydzieści lat po napisaniu Wielkiego bazaru kolejowego Paul Theroux znów wyrusza pociągiem w podróż przez Bliski Wschód, Indie, Chiny, Japonię i Syberię. Trzy dekady przyniosły w tym regionie niewyobrażalne zmiany. Rozpadł się Związek Radziecki, Indie dogoniły w rozwoju gospodarczym światową czołówkę, w Birmie zapanowała dyktatura. Paul Theroux wprawnym okiem rejestruje konsekwencje tych zmian i piórem doświadczonego pisarza maluje przed nami bogactwo i złożoność ciągle przeobrażającego się krajobrazu.
Słońce, możliwość, radość to kolejna eseistyczna książka Michała Pawła Markowskiego, laureata Nagrody Kościelskich z roku 2000 za zbiór esejów Anatomia ciekawości. Prywatne miesza się tu z publicznym, a rozważania o sztuce, literaturze i fotografii z bardzo osobistą narracją. Tytułowe kategorie odnoszą się do afirmacji doświadczenia estetycznego w najszerszym zakresie.
Przez czternaście miesięcy, od momentu zdiagnozowania choroby aż do śmierci, Anatole Broyard prowadził dziennik, którego fragmenty wraz z wcześniejszym, również autobiograficznym szkicem "Co powiedział cystoskop", oraz literackimi tekstami o śmierci złożył się na niewielki, lecz poruszający tom esejów Upojony chorobą. "Język śmierci rozczarowuje banałem.
Georg Hofmann przez ponad sześćdziesiąt lat starał się zapomnieć o bolesnych wspomnieniach z dzieciństwa, o tym, jak w jednej chwili stracił dom, rodziców i ojczyznę. Jednak wspomnienia wracają, gdy niewinny wywiad udzielony paryskiej telewizji uruchamia niespodziewaną lawinę wydarzeń...
"Pytany jestem często, jak znoszę to, o czym piszę. Jaką osobistą cenę za to płacę? Odpowiedź nie wydaje mi się ani ważna, ani specjalnie interesująca. Wolałbym, aby ktoś, kto sięga po moją książkę, sam siebie spytał: dlaczego o tym czytam? Dlaczego się z tym mierzę?"
Wojciech Tochman
Wojna nie ma w sobie nic z kobietybyła gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o "pacyfizm, naturalizm oraz podważanie heroicznego obrazu kobiety radzieckiej". W okresie pieriestrojki książka prawie jednocześnie ukazywała się w odcinkach w dwóch rosyjskich czasopismach: "Oktiabr" i "Roman-gazieta" i została opublikowana w dwóch wydawnictwach: mińskim Mastackaja Litaratura oraz moskiewskim Sowietskij Pisatiel.
poleca:
