Nowości czytelnicze
Koniec świata - Studentnews.pl recenzuje
Udostępnij
Przysięgłam nad wszystko, że robię sobie bezterminową przerwę od książek o miłości. Przecież nie jestem jedną z tych kobiet, siedzących na parkowych ławkach, chłonących z wypiekami książkę, aż do samego końca! Niestety, okazuje się, że jestem. Niestety a może i stety.
No i zostałam jedną z tych kobiet, kończąc powieść potajemnie na parkingu, pięć minut przed początkiem pracy. Nie przejęłam się specjalnie, bo też książka Izabelli Frączyk przyniosła mi dużo przyjemności. Może i traktuje o miłości, ale robi to tak przyjemnie, że trudno się od całości oderwać. Bohaterką książki jest Marylka, niespełna trzydziestoletnia kobieta, spełniona na polu zawodowym i całkowicie rozsypana na prywatnym. Marylka chciałaby się zakochać, ale brak pewności siebie i niskie poczucie własnej wartości powodują, że nie zauważa potencjalnych kandydatów. Podczas wyjazdu służbowego daje się jednak skutecznie uwieść koledze z pracy. Spędzony w Sopocie namiętny weekend będzie miał zupełnie niespodziewane konsekwencje...
Izabella Frączyk stworzyła kolejną, przeuroczą, przesympatyczną opowieść o współczesnej kobiecie z całkowicie niewspółczesnymi marzeniami. Maryli nie da się nie lubić. Celne uwagi, błyskotliwe spostrzeżenia i typowe, impulsywne kobiece zachowania sprawiają, że z kobietą z łatwością utożsamią się czytelniczki, albo też uznają ją za swoją najlepszą przyjaciółkę. Jedno albo drugie, innej opcji nie ma. W końcu nawet najlepszym specjalistkom w najróżniejszych branżach przydarzają się całkowite wpadki w życiu prywatnym. Czy gdzieś powiedziane jest, że do 30tki trzeba mieć wszystko całkowicie poukładane?
Autorka książki ma doskonałą rękę wyjątkowych postaci, bo w życiu Maryli przewijają się kolorowi, niemalże prawdziwi, wychodzący z kartek bohaterowie drugoplanowi. W większości zresztą mężyczyźni. Przystojny, chociaż raczej nienadający się do długiego związku Marcel. Tajemniczy, pozornie tylko niedostępny Krzysztof Gawłowicz. Dorastający, chwilowo pozostający pod opieką Maryli bratanek Kuba. Patryk, pozornie (a może wcale nie) przyjaciel. Frączyk stawia swoich bohaterów we wzajemnych interakcjach, dając im do dyspozycji błyskotliwe, często niesamowicie zabawne dialogi i sceny. A że całość prowadzi do nieuchronnego, całkowicie bajkowego happy endu? Nie może być inaczej, bo inaczej książka przyniosłaby jedynie rozczarowanie. A tak daje rozrywkę na porządnym poziomie, chociaż panom raczej odradzałabym sięganie po tę książkę. Oni nigdy nie zrozumieliby bohaterki, tak jak nie są w stanie zrozumieć kobiet. Sorry panowie. Taka wasza cecha.
Marta Czabała
Udostępnij
Maryli
nie da się nie lubić. Celne uwagi, błyskotliwe spostrzeżenia i typowe,
impulsywne kobiece zachowania sprawiają, że z kobietą z łatwością
utożsamią się czytelniczki, albo też uznają ją za swoją najlepszą
przyjaciółkę. Jedno albo drugie, innej opcji nie ma.
Więcej...
Ta książka tchnie takimi emocjami, że naprawdę trudno jest nie podejrzewać, że oto może przyszło nam czytać prawdziwą historię. Może nie samej autorki, ale historię zasłyszaną, opowiedzianą, gdzieś przez kogoś, kto przeszedł przez koszmar głównej bohaterki.
Więcej...
Z każdą kolejną stroną nabierałam pewności, że z tej książki powstałby pierwszorzędny, doskonały film. Czy mogłoby ją kupić Hollywood i przerobić na wyjątkowy (tak samo wyjątkowy jak książka) film?
Więcej...
Autorka brutalnie opisuje kolejne miesiące życia. Odnalezienie zwłok najbliższych, niektórych nawet kilka miesięcy po fali. Wartę rodziny, przerażonej (całkiem słusznie), że Sonali będzie chciała targnąć się na swoje życie.
Więcej...
Intryg w tej książce nie brakuje. Jest sprawa śledztwa prowadzonego przez Łukasza i jego współpracowników. Jest ta związana z niejasną, pełną mrocznych sekretów przeszłością Justyny. A jakby tego było mało, dochodzi jeszcze teraźniejszy wątek niejasnych interesów w pracy Justyny.
Więcej...
To urocza, ładnie napisana książka i wyjątkowo ciekawa, za co na pewno też należy docenić Christinę Lamb, reporterkę piszącą o Pakistanie i Afganistanie. Drobiazgowa w opisach, przekonująca szczegółami.
Więcej...
Nie ma chyba takiego czytelnika na świecie, który nie będzie w stanie przewidzieć końca tej powieści. Po prostu nie ma. Wszyscy, a może raczej wszystkie wiemy, że całość prowadzi do nieuchronnego happy endu, poprzedzanego rozwijającym się powoli romansem głównych bohaterów.
Doskonała w swoim fachu scenarzystka Agnieszka Krakowiak-Kondracka wie, jak napisać powieść dla powszechnego (w dobrym sensie tego słowa) czytelnika, spragnionego pocieszenia, rozrywki i przyjemności literackiej. Jest w tym temacie doskonała.
Więcej...
Na okładce wyczytałam, że „"Idealne życie" potwierdza nieprzeciętny talent Kołczewskiej do ukazywania ludzi w sytuacjach niby-codziennych, a tak naprawdę ekstremalnych.” I to niewątpliwie prawda, chociaż nie całkowita.
Więcej...
Ta historia urodziła się w głowie bardzo młodej autorki, trudno jest więc oczekiwać dorosłej, emocjonalnie głębszej powieści. Milena Malek ma 14 lat pewnie w jej słowach lepiej odnajdą się jej rówieśnicy.
Więcej...
A rzeczywistość tej książki jest ponura. Wymiana atomowych ciosów zamieniła świat w radioaktywną pustynię – no, niezupełnie pustynię, bo łażą po niej rozmaite zwierzęta mutanty, dość niemiłe i nachalne. Nieliczne ocalałe jednostki kryją się w podziemiach – pierwsza książka z cyklu rozgrywa się w moskiewskim metrze, ta w wojskowej podziemiach pod Kaliningradem.
Więcej...
Rzecz zaczyna się dosyć niewinnie, w początkach Nowego Jorku. Włamywacz Peter Lake zakochuje się z wzajemnością w umierającej na gruźlicę i bardzo zamożnej Beverly. Nowym Jorkiem rządzą gangi, a przywódca jednego z nich usiłuje zabić Petera Lake’a.
Więcej...
Mam szczerą nadzieję, że po tę powieść sięgną jacyś nasi filmowcy i zrobią z niej doskonały hit do kina. Aż się prosi. Dosyć już martyrologicznych gniotów, na które siłą zagania się dzieci w szkołach. Prosimy o Ciszewskiego.
Więcej...
Samej autorce z pewnością trudno jest odmówić wnikliwych przemyśleń, refleksji na temat straty, tak wielkiej, że życie wydaje się mieć zupełnie inny, być może nawet skończony wymiar. Jak wielka musi być strata całego świata i wszelkiego oparcia, jakie znamy w życiu?
Więcej...
Zdumiewający jest język, którym napisana jest ta książka. Momentami znowu przypominający peerelowskie kryminały, momentami fragmenty z ulotek reklamowych. Czasem autor zaskoczy nas niecodziennym zastosowaniem jakiegoś słowa w nieprzynależnym mu znaczeniu. Wszyscy mówią pełnymi zdaniami, starannie doprecyzowują to, co mają na myśli, tak samo też postępuje autor, który nie unika wskazywania na intencje swoich postaci, podpowiadając nam np. że właśnie zażartowali.
Więcej...
