Pięknie wydana książka o matematyce, bardzo fajny prezent dla tych z nas, którzy interesują się tą dziedziną. Dowiemy się z niej, dlaczego nie przyznaje się Nobla w dziedzinie matematyki i dlaczego jednocześnie matematykę uważa się za królową nauk.
Książka ma formę dialogu, co oczywiście ma szlachetne wzorce w literaturze (czy raczej nauce), ale dla mnie akurat wcale nie było ciekawym rozwiązaniem. Obaj panowie są matematykami, a jeden z nich występuje w roli prostaczka – to chyba jednak trochę naciągane, co? Nie do końca wiem też, co kogo książka jest skierowana – czasem wydawała mi się nieprzyjemnie infantylna (w stylu, nie treściach), czasami po prostu zbyt trudna. Dla dzieci i czy dla dorosłych? Zapewne dla dorosłych i tych co starszych dzieci, ale raczej jednak wszyscy muszą spełniać ten podstawowy warunek – interesować się matematyką. Książka wymaga nieco jednak wiedzy wstępnej i zamiłowania do matematycznych łamigłówek. Nie sądzę, żeby nawróciła małego matematycznego nieuka. Ale na pewno jest w każdym razie zdecydowanie ciekawsza niż przeciętny podręcznik.
Królowa bez Nobla opowiada o historii matematyki i jej związkach z praktyką. Dowiemy się, kiedy ludzie wymyślili zero, dlaczego nie warto grać w lotto i jaki jest związek między matematyką a naszym poczuciem piękna. Jest ciekawa nawet dla mnie, zwłaszcza tam, gdzie ociera się o grafikę (ach, te fraktale!), choć nie na tyle, żeby z rozkoszą czytać każdy rozdział. Jest też szczodrze i fajnie ilustrowana.
Magdalena Rachwald
poleca:
Studentnews.pl